Geçtiğimiz sezon çok iyi bir off-season geçirdik. Burada hep birlikte yaşadık zaten. AD geldi, Kawhi Leonard'ı son ana kadar zorladık ama olmayınca 2 gün içinde müthiş hamleler yaptık ve her ne olursa olsun sezona çok iddialı girdik. Hepimiz de çok heyecanlıydık. Yıllar sonra kesin playoff yapacak kadroyu kurmuştuk, hatta işler iyi giderse Batı Finali çok iyi olur, NBA Finali inanılmaz olur falan diyorduk. Biz gittik şampiyon olduk.
Ama bugün bu şekilde hissedeceğimi asla tahmin edemezdim.
Geçtiğimiz sezon şampiyon olmamıza rağmen, bu off-season'da bunca imkansızlıklar, cap sıkışıklığı ve asset'sizliğe rağmen geçtiğimiz sezon başından daha heyecanlı olacağım hayatta aklımın ucundan bile geçmezdi. Umarım bu heyecanın altını doldurabiliriz tabii ki. Sonuçta tarihin en iyi kadrosunu falan kurmadık, takıma süperstar almadık. Ama şampiyon takımı upgrade etmiş olmak bir yana, rotasyona yazılacak 10 oyuncunun hepsiyle alakalı teker teker heyecanlıyım.
Şampiyonluktan sonra normal sezonun en azından ilk ayları için çok heyecanım olmaz diye düşünüyordum. Şimdi tam tersi. Bunu yaratan da Rob Pelinka ve ekibi. Sezon biter bitmez söylediği çok önemli bir şey vardı. Demişti ki "şampiyon olduktan sonra yapılacak en büyük hata rehavete kapılmaktır." Bu cümle hem oyuncular, hem teknik ekipler, hem de yönetimler için geçerlidir. İlerlemezseniz geri gidersiniz. O bunun altını muazzam şekilde doldurdu. Sıra oyuncular ve teknik ekipte.
Edit: Şunu da eklemek istiyorum, şimdi aklıma geldi. Tarihin en geniş ve derin kadrolu (kullanılabilir rotasyon anlamında söylüyorum) Lakers kadrosunu kurmuş olabiliriz. Bu her zaman iyi işlemez, hatta bu yüzden koçlar kritik maçlarda ve play-off'larda rotasyonu iyice daraltırlar. Ama Frank Vogel gibi geniş rotasyonla oynamayı seven bir koç için harika bir olay. Son play-off'larda bile 9, hatta 10 oyunculu rotasyonlarla oynatmıştı takımı. Şimdi o anlamda işi çok daha kolay olacak.
