ilk 7 dakika miami'nin beni korkutan bütün silahları mükemmel çalıştı. LeBron ve AD'ye sürekli ikili sıkıştırmalar getirip düzenimizi bozdular. Tabiri caizse Jimmy Butler önderliğinde köpek gibi saldırdılar.
Hücumda özellikle pick n roll'larla Dwight'ın zaafından yararlandılar. Hocam kısa beşe döndü KCP boş üçlükleri sokunca heriflerin tüm oyun planı bozuldu. Zone'a döndüler yine soktuk. Evet biraz ekstra soktuk ama onların bize verdiği "boş" şutları soktuk. Danny Green bile soktu! (İki maçtır arzu ettiğimiz standartlara döndü aman nazarlar değmesin.)
Agresif oynayarak faul almayı başardık ve enteresan bir şekilde çok da iyi faul soktuk (10/10'du en son baktığmda maç kopunca bıraktım box score'a bakmayı).
Savunmada ise, faul yapmadan inanılmaz iyi müdafaa yaptık. Screenleri switchleyerek, şutörlerin önünde kalmayı başardık, kısa beşten sonra Dragic'in penetrelerini işe yaramaz hale getirdik. Bam'ın "gerçek" uzunlar karşısında ne kadar zorlandığını gördük. Bir-iki pozisyon Herro'da uyuduk ceza yedik ama genel olarak Jimmy Butler dışında bir şey üreten oyuncu yoktu. onun da karşısında çok iyi kaldık, bire bir de yenilmedik.
ikinci yarı dragic de olmayınca Howard sahada kalabildi ve o beşle de çok etkili olduk 30 oldu zaten maç gerisi uyku modunda bir maçtı.
ilk maçın gazına gelip bitti bu iş demeyeceğim, ama biraz fazla karamsarmışım onu gördüm en azından. Gençlikte Detroit'ten kalan bir travma diyelim.
"Job's not done" oyuncuların hep ağzında ve yaptıkları ile de bu lafın altını dolduruyorlar.
herkese hayırlı işler bol güneşler.
