Dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir sporda eski tip ağır abi yöneticiler ve sporcular yok artık. Motivasyonların artık buralardan sağlanmadığını, birçok kişinin benzer başarılara ulaşabileceğini, devir değiştiği için alışmamız gerektiğini vs. söyleyen tonlarca insan var. Çoğu da genç.
Ben buna hiçbir zaman ikna olabileceğimi sanmıyorum. Büyük kurumların, büyük isimleri olmalı. Kendi özgül ağırlığı olan, saygın kişileri görünce ben ciddiye alabiliyorum. Öbür türlü diğerlerinden farkı ne yani?
Yeni dönemin en en kötü noktası Redick'in Lakers'a gelebilmesi değil, Redick'in daha ilk günden Lakers'a gelebilmesi. Bu kadar postmodernizm fazla. Sen bi siktir git önce Charlotte'ı mı New Orleans'ı mı hangisiyse artık bi 3-5 sene çalıştır, es kaza takımı bi playoff a sok; biz de diyelim haa burada bir şey var galiba. Paşalarım o kadar keyifli ki aman güzel şehirlerden hiç çıkmayalım, mesleğin ilk gününe en büyük kurumun en tepe mevkisinden başlayalım. Böyle bi dünya mı var ya. Koca koca kurumlar da buna okey yani. Yahu siz aciz misiniz?
Gün gelir başarılı olursanız da; o başarının itibarı da sürecin bu uydurukluğuna paralel olacak.
