Last Dance'i izledikçe iyice anladım ki günümüzde şu adama gününü göstericez, bunların anasını ağlatıcaz, bizden geçemezler diye maçlara, serilere hazırlanan oyuncu, takım o kadar az ki. Bu eksik mentalite benim gibi işin popüler, istatistiki kısmından ziyade mücadele kısmıyla doyan insanları aç bırakıyor. İşin doğrusu şu dönemdeki oyuncuları o dönemde hayal etmek biraz saçma çünkü farklı bi basketbol ve yaşam kültürüyle yetiştiler. 80lerin anarşist, kaotik ortamını tatmadı, merak etmedi birçoğu. J. Butler burada güzel bir örnektir. Butler gibi bu mentaliteye sahip, yetenekleri sınırlı olmasına rağmen ligde yer etmiş yıldız yok başka sanırım. Belgesel; moda, sosyal medya, kızlar, altın, farklı farklı saç stilleri, vs. gibi konulara kafasını takmış, popüler kültürün içinde kişisel ve oyun karakterini bulamayan ligdeki gençler için harika öğreticiliğe sahip.
